maandag 29 december 2014

Verzamelen: villeroy en boch, de pastel serie.





Schoon é al die kleurkes. Ewel daarom verzamelen we die dus, omdat ze zo schoon zijn. Eenvoudig maar schoon. 
We hebben ze in platte borden, diepe borden en dessert borden. Al kunnen de dessert borden nog wel wat aanvulling gebruiken. 
Onze borden voor iedere dag dedeze. Aja want zelfs al trekt hetgeen we koken op niks ge krijgt altijd een schoon bordje voor uwe neus. 
We vonden ze zowat her en der. Zowel in kringwinkels als in verkoopzalen. Soms durven ze al eens zot veel geld vragen wel. We zijn namelijk niet de enigen die deze verzamelen. Maar de meeste kochten we voor één euro per stuk denk ik. Valt dus nogal mee. 

En jij, wat verzamel jij zoal?




woensdag 17 december 2014

Zwangerschapskwaaltjes.

Voorlopig weinig klachten eigenlijk. 
Mijn maag doet wat lastig als ze leeg is dus vul ik die van tijd goed bij. Soms iets te goed ( nee Daphne, eten voor 2 is niet nodig). Maar echt misselijk ben ik nog niet geweest. 
Grappig eigenlijk hoe je lichaam je aangeeft wat je nodig hebt. Ik heb bijvoorbeeld totaal geen zin meer in zoet. De sint chocolade ligt eenzaam te wachten tot betere tijden wat verre van gebruikelijk is voor mij! Al denk ik dat Mare daar niet rouwig om is... 
Nee, mijn lijf schreeuwt om hartig voedsel. Soepen, hartige taarten, groenten,... Vooral prei doet het hier goed. Maar aangezien ik nog zelden alleen eet tegenwoordig moet ik me wat inhouden en hier en daar eens een toegeving doen uiteraard. Al is het lief daar alweer geweldig in en laat hij mij maar doen. ( zelfs als ik in de zoveelste supermarkt weer eens sta te kwijlen bij allerlei voedsel)
De vreemdste bijwerking tot nu toe is een gevolg van die trek in gezond. Ik kook! Jazeker, ik kook vaak en graag! Tot grote vreugde van mijn mama die vanaf nu met nog meer overgave recepten deelt en wellicht  het gevoel heeft dat ze eindelijk een bondgenoot gevonden heeft in mij om over voedsel en koken te praten. Ik hoop zo voor haar dat deze bijwerking zal blijven duren maar ik weet uit ervaring dat het helaas niet zo zal zijn. Genieten dus hé mama, genieten!


Voor de rest al bij al weinig kwaaltjes. 
Moe dat wel. Al is het lief het al gewoon dat ik mijn uurtje weer eens heb. Hij kan ze zelfs al perfect timen die momenten. 

Een buikje is er ook al... naar het schijnt komt dat bij een tweede sneller en amai dat is! 


Voila al bij al mag ik dus niet klagen. Al doe ik dat uiteraard toch.. aja zeg! ( sorry lief).

dinsdag 16 december 2014

Keukenverbouwing: den aannemer.

We hebben er 1: nen aannemer! En hij is enthousiast en ziet het zitten en is helemaal mee met ons concept en wil vroeger beginnen en gaat dat allemaal doen in 1,5 maand en zal dus bijgevolg eerder klaar zijn enal!
Hoe goed is dat!
En wie is die wonderboy dan wel vraag je je nu af? Wel wij noemen hem hier den Jerry.
Den Jerry heeft zijn eigen bedrijf: mylle construct en heeft als specialisatie houtskeletbouw. Hij was vreemd genoeg de eerste aannemer die we contacteerden en ik had meteen een goed gevoel bij hem.
We contacteerden uiteraard ook andere aannemers maar blijkt dan onze verbouwing te klein is om de meeste aannemers uit hun tent te lokken zeg. Te klein begot. Voor ons anders niet maar kom...

Ergens in februari starten we dus. Met de afbraak van de bestaande keuken ofto 'kot' en de heropbouw van onze nieuwe keuken.

Spannend!

En nu maar hopen dat den Jerry het allemaal waar kan maken en mijn gevoel goed zat en hij betrouwbaar blijkt te zijn!




donderdag 11 december 2014

Brief aan Mare.

Lieve Mare,

Dat het niet makkelijk voor jou is om te lezen dat mijn zwangerschap deze keer anders is en zal zijn, dat begrijp ik maar al te goed. Maar dat staat los van jou, van wie je bent en wat je voor me betekent.

Je bent nog te jong om het helemaal te vatten, hoe het toen voor me was. En ik hoop eigenlijk dat je het nooit echt zal vatten. Die onwetendheid wens ik je toe liefje.

Een zwangerschap hoort een liefdevolle, vrolijke, heerlijke tijd te zijn. Niet een tijd van eenzaamheid, verdriet en soms helaas zelfs haat. Ik was niet op mijn best toen. Ik zat diep, heel diep. Ook al besefte ik dat toen niet echt.
Maar je moet weten meisje, dat jij toen mijn enige lichtpuntje was. Mijn hoop, mijn liefde, mijn vrolijkheid zat toen in mijn buik. Alleen wist ik dat toen nog niet.

En jazeker, opa en oma waren er voor me. Ze waren er zo ongelofelijk veel voor me. En daar ben ik hen voor altijd mega, oneindig veel dankbaar voor. Maar dat is niet helemaal hetzelfde en dat beseffen zij helaas ook.

Dus daarom was het niet makkelijk toen en is het nu helemaal anders.

Want nu is Bert er om me te helpen. Nu is er liefde, vrolijkheid en heerlijkheid. Nu is er iemand die door mijn haar wrijft als ik weer eens veel te moe ben. Nu is er iemand om tegen te zeggen dat mijn maag even niet mee wil en die mee helpt denken wat er beter zou zijn voor die maag. Nu is er iemand om me er aan te herinneren dat ik mijn foliumzuur pilletjes moet nemen. Nu is er iemand die ook geweldig hard uitkijkt naar dat kleine nieuwe mensje. Nu is er iemand die me graag ziet ook al ben ik moe en lastig en niet altijd even aangenaam gezelschap.
Zo hoort het te zijn.

Maar naast Bert ben jij, mijn kindje, er ook voor mij. En hoe! Ik zie nog je gezichtje blinken toen je bij de spulletjes van de sint de speeltjes zag liggen voor de baby en je het doorhad dat er een broertje of zusje aankomt. Die blik, dat enthousiasme, die liefde zal ik nooit vergeten! En sinds je het weet ben je zo blij. Knuffel je me zo vaak. Stel je mij gerust dat ik me geen zorgen moet maken om jou en dat je wel weet dat ik jou ook nog graag zal zien. Je praat zo vaak en zo lief tegen de baby. Je wrijft over mijn buik en daar geniet ik zo van. Ook dat maakt het deze keer zo helemaal anders.

Dus lieve Mare, wees niet verdrietig dat ik toen niet genoten heb van mijn zwangerschap maar weet dat toen jij echt in mijn leven kwam ik die vreselijke tijd helemaal vergeten was en jij dat dubbel en dik al die jaren hebt goedgemaakt voor mij!



woensdag 10 december 2014

Deze keer...

Eindelijk mag iedereen het weten! 


Oef zeg het is er uit. Alé het nieuws hé, niet de baby die moet nog even blijven zitten tot de zon weer wat meer warmte geeft. 
Amai zo lang zwijgen dat is niet evident! 



En deze keer mag en kan ik genieten van dat kleine nieuwe leventje. Deze keer mag ik samen genieten, samen met het lief en samen met Mare. Deze keer mag ik blij zijn. Deze keer mag ik fier zijn. Deze keer is er liefde. Deze keer ben ik niet alleen!


dinsdag 2 december 2014

Verzamelen: het biltons servies.






Verzamelen begint meestal met 1 item. Zo ook deze.
Een broodtrommel. Aangekocht door het lief toen we nog niet zo lang samen waren. Op een rommelmarkt... ergens. Om in zijn huis ( mancave, vakantiehuis, bachelor pad, boerderij,...) te plaatsen.
Uiteraard verhuisde deze mee! 


Toen we hier kwamen wonen waren we nog op zoek naar koffie tassen om dagelijks te gebruiken. Je weet wel van die stevige die goed in de hand liggen en makkelijk af te wassen ( ook al doet de machine dat tegenwoordig voor ons). 
Op één van onze tochten kwamen we toevallig tassen en bordjes tegen die verdacht veel op onze broodtrommel leken. Ze waren stevig, lagen makkelijk in de hand, waren ideaal van grootte en ze hadden diezelfde krullekens als de broodtrommel. 


Ondertussen vonden we gelijkaardige tassen maar dan met een bloemmotief om ons dagelijks koffie servies aan te vullen. 
Et voila, een nieuwe verzameling. Want ons kennende zullen we nog wel dingen tegen komen en zullen we het niet kunnen laten om die ook mee te brengen...