Voormalig alleenstaande mama van Mare. Soms moet ik nog wennen aan het feit dat ik dat alleenstaand voortaan mag weglaten. Het liet zijn sporen na, dat is zeker. Maar het heeft me gemaakt tot wie ik de dag van vandaag ben.
Die Mare dan, dat is een slimme toffe meid van ondertussen bijna 13 jaar. Ze is grappig, knap (in beide betekenissen van het woord), en door omstandigheden dus niet iedere dag van haar leven bij mij. Dus proberen we er dubbel en dik voor te gaan als ze er wel is!
En dan is daar ook nog het lief. Het lief aka Bert. Hij is duurzaamheidsambtenaar bij 't stad. Gedreven, gepassioneerd en een beetje bezeten door zijn job. Hij toont mij hoe het ook anders kan. Hoe het is om iemand te hebben die er voor me is, die me graag ziet. Want ik was dat een beetje heel veel vergeten na al die jaren.
En ondertussen is er uit die nieuwe liefde een klein ventje geboren. Onze kleine Castor is een vrolijke kerel aan het worden waar we dagelijks onze handen mee vol hebben.
Ik startte mijn blog op toen ik nog alleen was met Mare. Een beetje om de eenzaamheid te doorbreken. Om mijn verhaal dat ik aan niemand kwijt kon toch ergens te kunnen vertellen.
Ondertussen ben ik verhuisd naar de heimat van het lief, het schone Roeselare, en samenwonend en is mijn blog mee geëvolueerd.
Mijn blog draagt de naam van mijn job. Ik heb een eigen atelier onder de naam Karmijn & Kobalt waar ik tweedehandsmeubeltjes een tweede leven geef door ze te voorzien van een likje verf en handgeschilderde versieringen.
Daarnaast gaat deze blog over onze passie voor kringwinkelen. Onze verbouwing van de keuken. De kinderen. En over mooie dingen die ik tegenkom. En in de toekomst wellicht over nog héél wat meer.
Wat mooi & hoopgevend. Wat een lieve foto.
BeantwoordenVerwijderen