woensdag 21 mei 2014

bue thewarrior.

Wat doe je om je te integreren in je nieuwe woonplaats? Wel je maakt je lid van de facebookpagina van Roeselare, je ziet een bericht voorbij komen over een street art festival ( georganiseerd door Street Art Belgium  en kop van de vaart) met een oproep dat mensen zich kunnen inschrijven om deel te nemen om hun gevel te laten bewerken door één van de artiesten, je stuurt een mailtje en voor je het weet krijg je er één terug met een bevestiging dat de artiest zal langskomen. 
Vorige week ging het day one festival van start. Een ganse week waren er evenementen en waren de street artists druk in de weer. Machtig schone dingen hebben ze gedaan zeg! Van een mega grote haaienkop 


tot een gevel vol kleur. 


En nog oneindig veel meer!
Roeselare heeft er héél wat kleur bijgekregen in de loop van de week! Voor wie in de buurt is, zeker eens checken zou ik zeggen! 

Bij ons kwam bue thewarrior langs. We hadden hem op voorhand even gegoogled, gat in onze cultuur dat we dat nog niet kenden zeg! We waren direct mega onder de indruk van zijn vrolijke figuurtjes! Hij kreeg gans ons garagepoort ter beschikking en ging aan de slag. Met een top resultaat! Gepersonaliseerd enal hé! Dolletjes! 










Geef toe qua integratie kan dat toch tellen hé... der komt hier niemand meer voorbij zonder ons huis te zien. En aanspraak dat wij hier tegenwoordig hebben... niet te doen. Van buren die ons komen zeggen dat het schoon is tot mensen die voorbij rijden met hun auto en hun duim opsteken. Yep, content gelijk zot! 






donderdag 15 mei 2014

Shebang deluxe.

Na het mega schone Retro Rock and Robots ontwierp Sabine Van Osselaer nu ook een collectie t-shirts voor ons vrouwen onder het merk Shebang Deluxe! Zo blij dat ik daar mee ben zeg, niet te schatten. Mare heeft ondertussen meerdere t-shirts van RRR en ik ben daar ongelofelijk tevreden van. Ze blijven zo schoon, zelfs na veelvuldig wassen. Ze behouden hun vorm, hun kleur en de print blijft perfect. 
Sabine twijfelde een beetje of haar prints wel zouden aanslaan bij volwassenen maar volgens mij mag dat geen probleem zijn. Ze zijn speels en geestig en vrouwelijk en de combinatie van kleuren maakt ze helemaal af. Ik kocht 1 shirtje om te proberen, de sailor shirt in mosterdgeel. En eerlijk, de kleur in het echt is nog mooier! 


Ik ben nu al zeker dat er nog zullen volgen, ook omdat ik al een sneak peek zag voor de wintercollectie :-) Ik kijk er al naar uit! 


Dus mensen, wil je een tof, origineel, schoon, geestig, comfortabel, volledig in België gemaakt en nog veel meer t-shirt kijk dan op de site ( het warenhuis) en koop! Koop zeg ik je! 





woensdag 7 mei 2014

Ode aan het lief. En ook een beetje over Eva.

Iets meer dan een jaar geleden is het ondertussen dat Eva Mouton haar gepersonaliseerde buttons lanceerde. Ik was toen helemaal into baardmannen en desperatly op zoek naar een lief (mijn facebookvrienden zullen het geweten hebben, sorry vriendjes ) en ik dacht baa(r)t het niet dan schaadt het niet. Na 8 jaar eenzaamheid en zorgen mag een mens al eens gek doen. Ik mailde Eva met die boodschap en zij ging aan de slag voor mij. Met als resultaat een grappige button. 


Welgeteld 1 keer heb ik hem opgespeld, de baardbutton. Want wonder boven wonder ontmoette ik enkele weken later het lief ( aka Bert). Hij had geen baard, of toch niet echt  ( en dat plukken aan die paar baardhaartjes die er wel zijn helpt ook niet echt mijn beste lief) maar hij had wel andere dingen die me bevielen, veel andere dingen. Een dag na die eerste ontmoeting zag ik hem weer en daarna met meer regelmaat en raar maar waar hij bleef plakken. Hij was onder de indruk van mijn kunnen, van mijn leven, van mijn talenten, kortom van mij. Ik vond dat vreemd ( eigenlijk nog steeds) maar ik dacht hé, die mag ik niet laten gaan, baard of geen baard. 

Ondertussen zijn we een jaar verder. Het lief is er nog steeds, hij plakt nog steeds goed. We wonen ondertussen in ons eigen stulpje, namen kippen, binnenkort hebben we een nieuwe auto en het kindje had ik al. Dus het plaatje van huisje, tuintje, beestje klopt. 

Het lief heeft dus eigenlijk de baardbutton nooit echt gezien maar wat hij wel weet is dat ik fan ben van het werk van Eva Mouton. Dikwijls lig ik in een deuk na het lezen van haar column en toen ze haar wenskaarten op haar facebookpagina zette kon ik niet meer. Het lief moet dat blijkbaar opgemerkt hebben ( opmerkzaam als hij is ) en hij mailde Eva of ze haar wenskaarten ook op groot formaat kon maken. En dat deed ze, speciaal voor mij ( of niet, dat weet ik niet maar dat denk ik er graag bij ) feit is dat ik nu een gepersonaliseerde A3 Eva boven de zetel heb hangen. 
Hoe lief is dat zeg van het lief ! 



En ook al is Eva een beetje boos,




ik ben toch tevreden met haar... maar bovenal met het lief!