Ruilt!

Meer dan een jaar geleden is het ondertussen dat ik een mailtje kreeg van Leen met de vraag of ik geen zin had om met haar te ruilen. En omdat ik het ganse concept van dat ruilen zo mega tof vind zag ik dat alweer helemaal zitten. Ware het niet dat ik het toen mega druk had met een vervangingsopdracht in het onderwijs en daarnaast het vele schilderen en de toen nog recente nieuwe liefde en ik dus tot mijn spijt moest terug mailen naar Leen dat ik dat wel zag zitten maar dat het me toen nog even te druk was en of ze me een paar maanden later nog eens wou terug mailen. En die Leen liet me wat tijd, zo veel tijd zelfs dat ik af en toe dacht ik moet haar dringend zelf eens mailen om verder af te spreken. Maar toen kwam daar weer die verhuis en dit en dat, ge kent dat wel. En plots was ze daar, zowat een jaar later met dezelfde vraag. En ik vond de tijd, of ik dwong mezelf om tijd te maken gewoon omdat ruilen geestig is en het tijd werd en ik het fijn vind dat ze zo gek is van mijn werk dat ze me na een jaar nog eens terug mailt. Een jaar zeg, stel je voor.
Dus schilderde ik voor haar een juwelenkistje in kleuren en bloemen die ze mooi vindt en in ruil kreeg ik boekjes van Alain Grée om mijn collectie nog wat aan te vullen.
Hoera voor ruiltjes! Mensen moeten meer ruilen vind ik. Hoe schoon is dat concept zeg, ongelofelijk schoon toch.

Dus komt en ruilt gij allen. Met mij of met een ander. 

Want ruilen is geestig enal!