Ode aan het lief. En ook een beetje over Eva.

Iets meer dan een jaar geleden is het ondertussen dat Eva Mouton haar gepersonaliseerde buttons lanceerde. Ik was toen helemaal into baardmannen en desperatly op zoek naar een lief (mijn facebookvrienden zullen het geweten hebben, sorry vriendjes ) en ik dacht baa(r)t het niet dan schaadt het niet. Na 8 jaar eenzaamheid en zorgen mag een mens al eens gek doen. Ik mailde Eva met die boodschap en zij ging aan de slag voor mij. Met als resultaat een grappige button. 

Welgeteld 1 keer heb ik hem opgespeld, de baardbutton. Want wonder boven wonder ontmoette ik enkele weken later het lief ( aka Bert). Hij had geen baard, of toch niet echt  ( en dat plukken aan die paar baardhaartjes die er wel zijn helpt ook niet echt mijn beste lief) maar hij had wel andere dingen die me bevielen, veel andere dingen. Een dag na die eerste ontmoeting zag ik hem weer en daarna met meer regelmaat en raar maar waar hij bleef plakken. Hij was onder de indruk van mijn kunnen, van mijn leven, van mijn talenten, kortom van mij. Ik vond dat vreemd ( eigenlijk nog steeds) maar ik dacht hé, die mag ik niet laten gaan, baard of geen baard. 

Ondertussen zijn we een jaar verder. Het lief is er nog steeds, hij plakt nog steeds goed. We wonen ondertussen in ons eigen stulpje, namen kippen, binnenkort hebben we een nieuwe auto en het kindje had ik al. Dus het plaatje van huisje, tuintje, beestje klopt. 

Het lief heeft dus eigenlijk de baardbutton nooit echt gezien maar wat hij wel weet is dat ik fan ben van het werk van Eva Mouton. Dikwijls lig ik in een deuk na het lezen van haar column en toen ze haar wenskaarten op haar facebookpagina zette kon ik niet meer. Het lief moet dat blijkbaar opgemerkt hebben ( opmerkzaam als hij is ) en hij mailde Eva of ze haar wenskaarten ook op groot formaat kon maken. En dat deed ze, speciaal voor mij ( of niet, dat weet ik niet maar dat denk ik er graag bij ) feit is dat ik nu een gepersonaliseerde A3 Eva boven de zetel heb hangen. 

Hoe lief is dat zeg van het lief ! 

En ook al is Eva een beetje boos,

ik ben toch tevreden met haar... maar bovenal met het lief!