Sommige dingen lopen als een rode draad door je leven. Bij mij is dat naïeve kunst.
( Naïeve kunst is een vorm van beeldende kunst, meestal schilderkunst, die gekarakteriseerd wordt door een naïeve en soms kinderlijk aandoende manier waarop het onderwerp wordt uitgebeeld en de technieken worden gebruikt. De term naïve kunst was oorspronkelijk een neerbuigende term waarmee critici over deze stijl spraken. Tegenwoordig heeft het genre haar plek veroverd, wordt deze serieus genomen en zijn er gewoon opleidingen in te volgen. Bron: wikipedia)
Tijdens mijn opleiding op Sint-Lucas werkte ik hierrond. Het zat ook voor een stuk verwerkt in mijn eindwerk. En op reis werd ik er ook vaak mee geconfronteerd. De fascinatie voor het eerlijke, naïeve bleef. Ook in mijn dagdagelijkse leven lijkt het vaak aanwezig.
Toen ik het lief leerde kennen had hij er nog nooit van gehoord. Tot mijn oog viel op een mooie keramiek pot van Villeroy en Boch in zijn huis. Hij vertelde me dat hij die ooit kreeg van zijn mama en dat hij die gewoon mooi vond zonder zich er veel vragen bij te stellen.
De pot had een grappige afbeelding van huisjes met vooraan wat water en dieren. Duidelijk afkomstig van een naïeve schilder dacht ik meteen! Na wat opzoekingswerk bleek de schilder, Laplau, inderdaad gekend onder de noemer naïef. Meer zelfs, Villeroy en Boch bleek een gans servies te hebben van de hand van de schilder! Machtig schoon!
Het servies is nog steeds te koop maar wij zouden wij niet zijn als wij niet gewoon op zoek gaan in de vele kringloopwinkels en verkoopzalen natuurlijk.
We vonden ondertussen al een paar suikerpotjes en een bloempotje.
Vorig jaar deed ik het lief 4 borden kado voor kerst die de 4 seizoenen voorstellen. Die vond ik via 2de hands.
Oh, dat potje met het bruidspaar op hadden mijn ouders vroeger ook! Helaas gesneuveld ... Ik had vroeger geen idee van wat of wie dat was!
BeantwoordenVerwijderenDie zijn inderdaad heel mooi!
BeantwoordenVerwijderen