maandag 29 december 2014

Verzamelen: villeroy en boch, de pastel serie.





Schoon é al die kleurkes. Ewel daarom verzamelen we die dus, omdat ze zo schoon zijn. Eenvoudig maar schoon. 
We hebben ze in platte borden, diepe borden en dessert borden. Al kunnen de dessert borden nog wel wat aanvulling gebruiken. 
Onze borden voor iedere dag dedeze. Aja want zelfs al trekt hetgeen we koken op niks ge krijgt altijd een schoon bordje voor uwe neus. 
We vonden ze zowat her en der. Zowel in kringwinkels als in verkoopzalen. Soms durven ze al eens zot veel geld vragen wel. We zijn namelijk niet de enigen die deze verzamelen. Maar de meeste kochten we voor één euro per stuk denk ik. Valt dus nogal mee. 

En jij, wat verzamel jij zoal?




woensdag 17 december 2014

Zwangerschapskwaaltjes.

Voorlopig weinig klachten eigenlijk. 
Mijn maag doet wat lastig als ze leeg is dus vul ik die van tijd goed bij. Soms iets te goed ( nee Daphne, eten voor 2 is niet nodig). Maar echt misselijk ben ik nog niet geweest. 
Grappig eigenlijk hoe je lichaam je aangeeft wat je nodig hebt. Ik heb bijvoorbeeld totaal geen zin meer in zoet. De sint chocolade ligt eenzaam te wachten tot betere tijden wat verre van gebruikelijk is voor mij! Al denk ik dat Mare daar niet rouwig om is... 
Nee, mijn lijf schreeuwt om hartig voedsel. Soepen, hartige taarten, groenten,... Vooral prei doet het hier goed. Maar aangezien ik nog zelden alleen eet tegenwoordig moet ik me wat inhouden en hier en daar eens een toegeving doen uiteraard. Al is het lief daar alweer geweldig in en laat hij mij maar doen. ( zelfs als ik in de zoveelste supermarkt weer eens sta te kwijlen bij allerlei voedsel)
De vreemdste bijwerking tot nu toe is een gevolg van die trek in gezond. Ik kook! Jazeker, ik kook vaak en graag! Tot grote vreugde van mijn mama die vanaf nu met nog meer overgave recepten deelt en wellicht  het gevoel heeft dat ze eindelijk een bondgenoot gevonden heeft in mij om over voedsel en koken te praten. Ik hoop zo voor haar dat deze bijwerking zal blijven duren maar ik weet uit ervaring dat het helaas niet zo zal zijn. Genieten dus hé mama, genieten!


Voor de rest al bij al weinig kwaaltjes. 
Moe dat wel. Al is het lief het al gewoon dat ik mijn uurtje weer eens heb. Hij kan ze zelfs al perfect timen die momenten. 

Een buikje is er ook al... naar het schijnt komt dat bij een tweede sneller en amai dat is! 


Voila al bij al mag ik dus niet klagen. Al doe ik dat uiteraard toch.. aja zeg! ( sorry lief).

dinsdag 16 december 2014

Keukenverbouwing: den aannemer.

We hebben er 1: nen aannemer! En hij is enthousiast en ziet het zitten en is helemaal mee met ons concept en wil vroeger beginnen en gaat dat allemaal doen in 1,5 maand en zal dus bijgevolg eerder klaar zijn enal!
Hoe goed is dat!
En wie is die wonderboy dan wel vraag je je nu af? Wel wij noemen hem hier den Jerry.
Den Jerry heeft zijn eigen bedrijf: mylle construct en heeft als specialisatie houtskeletbouw. Hij was vreemd genoeg de eerste aannemer die we contacteerden en ik had meteen een goed gevoel bij hem.
We contacteerden uiteraard ook andere aannemers maar blijkt dan onze verbouwing te klein is om de meeste aannemers uit hun tent te lokken zeg. Te klein begot. Voor ons anders niet maar kom...

Ergens in februari starten we dus. Met de afbraak van de bestaande keuken ofto 'kot' en de heropbouw van onze nieuwe keuken.

Spannend!

En nu maar hopen dat den Jerry het allemaal waar kan maken en mijn gevoel goed zat en hij betrouwbaar blijkt te zijn!




donderdag 11 december 2014

Brief aan Mare.

Lieve Mare,

Dat het niet makkelijk voor jou is om te lezen dat mijn zwangerschap deze keer anders is en zal zijn, dat begrijp ik maar al te goed. Maar dat staat los van jou, van wie je bent en wat je voor me betekent.

Je bent nog te jong om het helemaal te vatten, hoe het toen voor me was. En ik hoop eigenlijk dat je het nooit echt zal vatten. Die onwetendheid wens ik je toe liefje.

Een zwangerschap hoort een liefdevolle, vrolijke, heerlijke tijd te zijn. Niet een tijd van eenzaamheid, verdriet en soms helaas zelfs haat. Ik was niet op mijn best toen. Ik zat diep, heel diep. Ook al besefte ik dat toen niet echt.
Maar je moet weten meisje, dat jij toen mijn enige lichtpuntje was. Mijn hoop, mijn liefde, mijn vrolijkheid zat toen in mijn buik. Alleen wist ik dat toen nog niet.

En jazeker, opa en oma waren er voor me. Ze waren er zo ongelofelijk veel voor me. En daar ben ik hen voor altijd mega, oneindig veel dankbaar voor. Maar dat is niet helemaal hetzelfde en dat beseffen zij helaas ook.

Dus daarom was het niet makkelijk toen en is het nu helemaal anders.

Want nu is Bert er om me te helpen. Nu is er liefde, vrolijkheid en heerlijkheid. Nu is er iemand die door mijn haar wrijft als ik weer eens veel te moe ben. Nu is er iemand om tegen te zeggen dat mijn maag even niet mee wil en die mee helpt denken wat er beter zou zijn voor die maag. Nu is er iemand om me er aan te herinneren dat ik mijn foliumzuur pilletjes moet nemen. Nu is er iemand die ook geweldig hard uitkijkt naar dat kleine nieuwe mensje. Nu is er iemand die me graag ziet ook al ben ik moe en lastig en niet altijd even aangenaam gezelschap.
Zo hoort het te zijn.

Maar naast Bert ben jij, mijn kindje, er ook voor mij. En hoe! Ik zie nog je gezichtje blinken toen je bij de spulletjes van de sint de speeltjes zag liggen voor de baby en je het doorhad dat er een broertje of zusje aankomt. Die blik, dat enthousiasme, die liefde zal ik nooit vergeten! En sinds je het weet ben je zo blij. Knuffel je me zo vaak. Stel je mij gerust dat ik me geen zorgen moet maken om jou en dat je wel weet dat ik jou ook nog graag zal zien. Je praat zo vaak en zo lief tegen de baby. Je wrijft over mijn buik en daar geniet ik zo van. Ook dat maakt het deze keer zo helemaal anders.

Dus lieve Mare, wees niet verdrietig dat ik toen niet genoten heb van mijn zwangerschap maar weet dat toen jij echt in mijn leven kwam ik die vreselijke tijd helemaal vergeten was en jij dat dubbel en dik al die jaren hebt goedgemaakt voor mij!



woensdag 10 december 2014

Deze keer...

Eindelijk mag iedereen het weten! 


Oef zeg het is er uit. Alé het nieuws hé, niet de baby die moet nog even blijven zitten tot de zon weer wat meer warmte geeft. 
Amai zo lang zwijgen dat is niet evident! 



En deze keer mag en kan ik genieten van dat kleine nieuwe leventje. Deze keer mag ik samen genieten, samen met het lief en samen met Mare. Deze keer mag ik blij zijn. Deze keer mag ik fier zijn. Deze keer is er liefde. Deze keer ben ik niet alleen!


dinsdag 2 december 2014

Verzamelen: het biltons servies.






Verzamelen begint meestal met 1 item. Zo ook deze.
Een broodtrommel. Aangekocht door het lief toen we nog niet zo lang samen waren. Op een rommelmarkt... ergens. Om in zijn huis ( mancave, vakantiehuis, bachelor pad, boerderij,...) te plaatsen.
Uiteraard verhuisde deze mee! 


Toen we hier kwamen wonen waren we nog op zoek naar koffie tassen om dagelijks te gebruiken. Je weet wel van die stevige die goed in de hand liggen en makkelijk af te wassen ( ook al doet de machine dat tegenwoordig voor ons). 
Op één van onze tochten kwamen we toevallig tassen en bordjes tegen die verdacht veel op onze broodtrommel leken. Ze waren stevig, lagen makkelijk in de hand, waren ideaal van grootte en ze hadden diezelfde krullekens als de broodtrommel. 


Ondertussen vonden we gelijkaardige tassen maar dan met een bloemmotief om ons dagelijks koffie servies aan te vullen. 
Et voila, een nieuwe verzameling. Want ons kennende zullen we nog wel dingen tegen komen en zullen we het niet kunnen laten om die ook mee te brengen... 






zondag 30 november 2014

Doopsuiker presentatie Fien.

Laatst mocht ik een koffertje beschilderen naar het geboortekaartje voor een doopsuikerpresentatie. 

De mama mailde me een foto door van het uiteindelijke resultaat.


Ze maakte er een héél mooi geheel van vind ik.

Wil je ook zo'n leuke presentatie en/of geboortekaartje neem dan eens een kijkje op: http://www.paperpigeon.be/

woensdag 26 november 2014

De vitrine.

Afgelopen zondag gingen we ook nog naar de vitrine. Toch wel de mooiste beurs van het land!
Normaal ben ik zo geen beursganger. Beurzen zijn meestal veel te druk en dus niet echt mijn ding.
Maar bij het bekijken van de standhouders van de vitrine wou ik toch sommige dingen eens van dichtbij gaan bekijken.

Als daar zijn:

* nimzu: mooie eenvoudige juwelen waarvan ik denk dat ik ze met gemak zou kunnen dragen. En dat is al héél wat want ik ben absoluut geen juwelendrager.
Vooral deze vind ik mooi.


kiddiffit: kende ik al maar dat is telkens zo schoon om al die prints en kleuren samen te zien. 

Wolf en wolkje: een spik splinternieuwe shop met een héél tof aanbod. Gek ben ik van de nesting dolls! 

Om er maar 3 te noemen. 
Ik heb wellicht héél wat gemist want ondanks het feit dat we er op de middag waren was het er toch vrij druk. 
Toch blij dat ik geweest ben. Al die kleuren en prints en dingen geven mij toch altijd een boost. 

En geheel onverwachts stond er ook één van mijn kastjes! Gody van kruikjes bracht het kastje mee dat ik ooit voor haar schilderde om haar stand aan te kleden. Een fijne verrassing! 




maandag 24 november 2014

Dag van de wetenschap.


Tot vervelens toe hoorde ik de aankondiging van Frank en Stijn op de radio. Zondag 23 november was het dag van de wetenschap. Er zou vanalles te doen zijn en dit kon en mocht je niet missen ( en al zeker niet met een nerd in huis).
Aangezien we al plannen hadden om richting Brugge te rijden die dag besloten we om naar het planetarium te rijden. Ofte cozmix: het bezoekerscentrum van Volksterrenwacht.
Mare zag het alvast helemaal zitten en ook mijn nichtje zag een uitstapje naar de sterren wel zitten.

Het bezoekerscentrum heeft een leuk koepelvormig projectiescherm waar we een film zagen over onze kleine ster. Een verhaal voor  kinderen over een kleine ster die later de zon bleek te zijn.
Misschien niet helemaal op maat van onze meiden maar de ligzetels in de zaal en het koepelvormig scherm vielen wel redelijk in de smaak.





Daarnaast hebben ze er uiteraard ook telescopen. We waren helaas te laat om de zon te zien maar we gaan zeker nog eens terug op een beter telescopisch moment! 


Er was ook een kleine tentoonstelling over de planeten. Een beetje aan de oude kant allemaal maar toch wel eens fijn. Voor mijn bolleboos Mare toch een schat aan informatie te vinden. 


                                                


Het bezoekerscentrum ligt midden in een mooi bos dus is er in het centrum ook nog een interactieve tentoonstelling over de natuur voor de kinderen die ook wel de moeite is om eens te bekijken. 

En uiteraard kan je dan ook nog alles live gaan bekijken in dat bos. 

Kortom, genoeg te doen daar! 
Wij hadden er alvast een fijne namiddag, met dank aan de wetenschap! 






zaterdag 22 november 2014

Karmijn & Kobalt helpt de sint een handje.

Of ik het zag zitten om het oude winkeltje van Dana, het winkeltje waar ze zelf als kind mee speelde, onder handen te nemen voor haar kindjes en dit als sint geschenkje. Maar natuurlijk!
Doe maar zei ze, ik vertrouw je.
Die zin, die hoor ik maar al te graag!


En volgende week mag ik er nog ééntje schilderen in opdracht van de sint. 

donderdag 20 november 2014

Verzamelen: Villeroy en boch, de acapulco serie.

Verzamelen, het geeft het vele kringloopwinkel en verkoopzaal geloop een doel. En hoe zot content je kan zijn als je dan ook effectief na lange tijd nog eens iets vindt om die verzameling aan te vullen. Tja kijk, ik heb niet altijd veel nodig. 
Deze verzameling begon ooit met de eierdopjes. Gewoon omdat ze zo heerlijk seventies zijn en zo vol van kleur. Blijkbaar is het een redelijk zeldzaam servies en niet gemaakt in grote oplage. 
Ik vond in een kringloopwinkel de 2 asbakjes en dit weekend vond ik in de verkoopzaal nog een bordje. 


maandag 17 november 2014

Tekenlesje: druktechniek. De resultaten.

De resultaten dus. Wel eigenlijk ben ik er best tevreden mee. Met het posten van mijn vorige blog op mijn facebookpagina kreeg ik nog de tip van een collega om de kinderen eerst een voorstudie te laten maken op een blad papier en ze dit dan te laten doortekenen op hun drukplaatje. 
De voorstudies waren inderdaad een goed plan om te voorkomen dat het een zootje werd. Ik koos er ook voor om ze een vaste opdracht te laten tekenen, namelijk een kat. Ik tekende een voorbeeld op het bord vandaar de vele gelijkaardige katten en de bollen in de achtergrond. Misschien een beetje spijtig maar het geeft langs de andere kant wel een mooi geheel. 
Het doordrukken ging een stuk minder, ik denk dat er maar 3 kinderen echt in slaagden. De rest deed ik dan maar zelf. 
Ze rolden zelf de inkt uit op hun plaatje en ik drukte ze op een blad papier. 
Hier en daar zijn er wat mindere afdrukken maar die kan ik nog eens hernemen natuurlijk. 
Deze toon ik alleszins op onze jaarlijkse tentoonstelling! 





zondag 16 november 2014

Verkoopzalen.

Naast kringloopwinkels zijn er uiteraard ook nog de ecoshops die we regelmatig bezoeken maar daarnaast zijn er ook nog verkoopzalen.
De verkoopzalen zijn eigenlijk het leukst ook al zijn ze tegenwoordig nogal moeilijk te vinden. De tofste zijn die waar alles volgestouwd staat en waar je eigenlijk als bezoeker geen stap kan zetten. Daar kan je nog eens een heerlijke ontdekking doen.
Wij hebben er zo een paar, verkoopzalen, die we af en toe eens bezoeken. En omdat we er al regelmatig leuke dingen vonden voor een heerlijk klein prijsje kan ik de locaties dus beter niet vrijgeven.. mijn excuses daarvoor. Maar laat ons anders een deal maken. Heb je zelf een verkoopzaal waar je af en toe een ontdekking doet ( liefst in de regio West-Vlaanderen) dan kunnen we onze geheime locaties misschien wel ruilen... Ons helpt ons nietwaar. Dus wie zich geroepen voelt: mail me!

Maar goed, gisteren gingen we nog eens langs in één van die verkoopzalen. Heerlijk snuisteren in de rommel. Niet echt een locatie om kinderen mee te nemen, dat dan weer niet maar we waren kidvrij dus dat was geen probleem.
Heerlijk druk was het er weer en rommel overal, zelfs buiten. We vonden er alweer een aantal dingen voor onze meerdere verzamelingen ( waarover later meer).
En we vonden een echt schone spijlenstoel. De stoel werd duidelijk gebruikt door de eigenaar van de verkoopzaal om zich even te zetten en zijn kop koffie te drinken maar we vroegen toch maar even na of hij te koop was. De verkoopman zei met een vrolijke noot dat alles er te koop was. Hij dacht even kort na over de prijs en zei toen 5 euro. Wij twijfelden niet en namen de stoel mee. De man had nog wel duizenden stoelen om zich te zetten om zijn kop koffie te drinken dus geen paniek.

De stoel houden we deze keer zelf en komt in een schoon kleurtje eens we er uit zijn voor welk kleurtje we zullen gaan.






woensdag 12 november 2014

Tekenlesje: druktechniek.

Lesgeven aan kleuters is niet altijd evident. Ik poog toch altijd om in mijn lessen wat nieuwe materialen en technieken uit te testen, al is dat niet altijd even makkelijk.
Om hen een druktechniek aan te leren had ik nog geen opdracht. Een lino snede maken is te moeilijk voor hen en ook te gevaarlijk met die mesjes. Een ets is ook te moeilijk dus bleef die techniek zo een beetje onaangeroerd.
Maar gelukkig is daar tegenwoordig pinterest. Daar zag ik een haalbare opdracht.
Ik probeerde hem vandaag even uit om te zien in hoeverre hij haalbaar is. 't Zal niet makkelijk worden maar ik ga het er op wagen.

De laatste maanden spaarde ik onze doosjes van onze burgers en ik had er nu eindelijk genoeg om elk kind van ééntje te voorzien. En nog 2 extra voor mij en Mare om een testversie te maken.

Snij eerst de bodem uit de doosjes:


Kras met een potlood een tekening:





Rol de inkt ( op waterbasis) uit met een rol en rol ze daarna uit op je tekening:


Het resultaat:


Benieuwd wat mijn tekenschoolkindjes er zullen van maken!
( Noot aan mezelf: denk er de volgende keer aan dat letters in spiegelbeeld zullen staan om een teleurgestelde dochter te vermijden)

dinsdag 11 november 2014

Retro familiefoto: the making of.

Een kado voor mijn ouders hun 40ste huwelijksverjaardag. Dat was het opzet. Want wat te kopen voor mensen die al alles hebben. Ik ben er zeker van dat meer mensen worstelen met die vraag. Welnu, wij kwamen op het idee om hen een familiefoto kado te doen. En niet zomaar een familiefoto natuurlijk want dat zou maar saai'kes zijn. Nee een familiefoto met oude kostuums. Geestig geestig.

We trokken daarvoor naar huis Maes in Tielt. Man, man wat ze daar allemaal tesamen hebben hangen dat geloof je niet. Van de prehistorie tot belle epoque tot de jaren 80, ze hebben daar gewoon alles. Je kan er huren als particulier of als theatergezelschap dus dat wil al wat zeggen.




Wij kozen voor de belle epoque/ interbellum periode. We werden één voor één opgemeten en kregen de keuze uit telkens 2 kostuums/ kleedjes. Dat we wat afgelachen hebben met ons kostuums zeg. Het lief zag er azo schattig uit met zijn zwarte piet poef broeksken. En mijn ouders... amai, zelden heb ik ze zo schoon vestimentair bij mekaar zien passen.






Er werden meer dan 200 foto's genomen op locatie, daar moeten we eerst nog maar eens een schone selectie van maken want die kan ik hier onmogelijk allemaal tonen. Maar ze zijn schoon, dat kan ik alvast kwijt.