Doopsuiker presentatie Fien.

Laatst mocht ik een koffertje beschilderen naar het geboortekaartje voor een doopsuikerpresentatie. 

De mama mailde me een foto door van het uiteindelijke resultaat.

Ze maakte er een héél mooi geheel van vind ik.

Wil je ook zo'n leuke presentatie en/of geboortekaartje neem dan eens een kijkje op: http://www.paperpigeon.be/

De vitrine.

Afgelopen zondag gingen we ook nog naar de vitrine. Toch wel de mooiste beurs van het land!
Normaal ben ik zo geen beursganger. Beurzen zijn meestal veel te druk en dus niet echt mijn ding.
Maar bij het bekijken van de standhouders van de vitrine wou ik toch sommige dingen eens van dichtbij gaan bekijken.

Als daar zijn:

* nimzu: mooie eenvoudige juwelen waarvan ik denk dat ik ze met gemak zou kunnen dragen. En dat is al héél wat want ik ben absoluut geen juwelendrager.
Vooral deze vind ik mooi.

* kiddiffit: kende ik al maar dat is telkens zo schoon om al die prints en kleuren samen te zien. 

* Wolf en wolkje: een spik splinternieuwe shop met een héél tof aanbod. Gek ben ik van de nesting dolls! 

Om er maar 3 te noemen. 

Ik heb wellicht héél wat gemist want ondanks het feit dat we er op de middag waren was het er toch vrij druk. 

Toch blij dat ik geweest ben. Al die kleuren en prints en dingen geven mij toch altijd een boost. 

En geheel onverwachts stond er ook één van mijn kastjes! Gody van kruikjes bracht het kastje mee dat ik ooit voor haar schilderde om haar stand aan te kleden. Een fijne verrassing! 

Dag van de wetenschap.

Tot vervelens toe hoorde ik de aankondiging van Frank en Stijn op de radio. Zondag 23 november was het dag van de wetenschap. Er zou vanalles te doen zijn en dit kon en mocht je niet missen ( en al zeker niet met een nerd in huis).
Aangezien we al plannen hadden om richting Brugge te rijden die dag besloten we om naar het planetarium te rijden. Ofte cozmix: het bezoekerscentrum van Volksterrenwacht.
Mare zag het alvast helemaal zitten en ook mijn nichtje zag een uitstapje naar de sterren wel zitten.

Het bezoekerscentrum heeft een leuk koepelvormig projectiescherm waar we een film zagen over onze kleine ster. Een verhaal voor  kinderen over een kleine ster die later de zon bleek te zijn.
Misschien niet helemaal op maat van onze meiden maar de ligzetels in de zaal en het koepelvormig scherm vielen wel redelijk in de smaak.

Daarnaast hebben ze er uiteraard ook telescopen. We waren helaas te laat om de zon te zien maar we gaan zeker nog eens terug op een beter telescopisch moment! 

Er was ook een kleine tentoonstelling over de planeten. Een beetje aan de oude kant allemaal maar toch wel eens fijn. Voor mijn bolleboos Mare toch een schat aan informatie te vinden. 

                                                

Het bezoekerscentrum ligt midden in een mooi bos dus is er in het centrum ook nog een interactieve tentoonstelling over de natuur voor de kinderen die ook wel de moeite is om eens te bekijken. 

En uiteraard kan je dan ook nog alles live gaan bekijken in dat bos. 

Kortom, genoeg te doen daar! 

Wij hadden er alvast een fijne namiddag, met dank aan de wetenschap! 

Karmijn & Kobalt helpt de sint een handje.

Of ik het zag zitten om het oude winkeltje van Dana, het winkeltje waar ze zelf als kind mee speelde, onder handen te nemen voor haar kindjes en dit als sint geschenkje. Maar natuurlijk!
Doe maar zei ze, ik vertrouw je.
Die zin, die hoor ik maar al te graag!

En volgende week mag ik er nog ééntje schilderen in opdracht van de sint. 

Verzamelen: Villeroy en boch, de acapulco serie.

Verzamelen, het geeft het vele kringloopwinkel en verkoopzaal geloop een doel. En hoe zot content je kan zijn als je dan ook effectief na lange tijd nog eens iets vindt om die verzameling aan te vullen. Tja kijk, ik heb niet altijd veel nodig. 

Deze verzameling begon ooit met de eierdopjes. Gewoon omdat ze zo heerlijk seventies zijn en zo vol van kleur. Blijkbaar is het een redelijk zeldzaam servies en niet gemaakt in grote oplage. 

Ik vond in een kringloopwinkel de 2 asbakjes en dit weekend vond ik in de verkoopzaal nog een bordje. 

Tekenlesje: druktechniek. De resultaten.

De resultaten dus. Wel eigenlijk ben ik er best tevreden mee. Met het posten van mijn vorige blog op mijn facebookpagina kreeg ik nog de tip van een collega om de kinderen eerst een voorstudie te laten maken op een blad papier en ze dit dan te laten doortekenen op hun drukplaatje. 

De voorstudies waren inderdaad een goed plan om te voorkomen dat het een zootje werd. Ik koos er ook voor om ze een vaste opdracht te laten tekenen, namelijk een kat. Ik tekende een voorbeeld op het bord vandaar de vele gelijkaardige katten en de bollen in de achtergrond. Misschien een beetje spijtig maar het geeft langs de andere kant wel een mooi geheel. 

Het doordrukken ging een stuk minder, ik denk dat er maar 3 kinderen echt in slaagden. De rest deed ik dan maar zelf. 

Ze rolden zelf de inkt uit op hun plaatje en ik drukte ze op een blad papier. 

Hier en daar zijn er wat mindere afdrukken maar die kan ik nog eens hernemen natuurlijk. 

Deze toon ik alleszins op onze jaarlijkse tentoonstelling! 

Verkoopzalen.

Naast kringloopwinkels zijn er uiteraard ook nog de ecoshops die we regelmatig bezoeken maar daarnaast zijn er ook nog verkoopzalen.
De verkoopzalen zijn eigenlijk het leukst ook al zijn ze tegenwoordig nogal moeilijk te vinden. De tofste zijn die waar alles volgestouwd staat en waar je eigenlijk als bezoeker geen stap kan zetten. Daar kan je nog eens een heerlijke ontdekking doen.
Wij hebben er zo een paar, verkoopzalen, die we af en toe eens bezoeken. En omdat we er al regelmatig leuke dingen vonden voor een heerlijk klein prijsje kan ik de locaties dus beter niet vrijgeven.. mijn excuses daarvoor. Maar laat ons anders een deal maken. Heb je zelf een verkoopzaal waar je af en toe een ontdekking doet ( liefst in de regio West-Vlaanderen) dan kunnen we onze geheime locaties misschien wel ruilen... Ons helpt ons nietwaar. Dus wie zich geroepen voelt: mail me!

Maar goed, gisteren gingen we nog eens langs in één van die verkoopzalen. Heerlijk snuisteren in de rommel. Niet echt een locatie om kinderen mee te nemen, dat dan weer niet maar we waren kidvrij dus dat was geen probleem.
Heerlijk druk was het er weer en rommel overal, zelfs buiten. We vonden er alweer een aantal dingen voor onze meerdere verzamelingen ( waarover later meer).
En we vonden een echt schone spijlenstoel. De stoel werd duidelijk gebruikt door de eigenaar van de verkoopzaal om zich even te zetten en zijn kop koffie te drinken maar we vroegen toch maar even na of hij te koop was. De verkoopman zei met een vrolijke noot dat alles er te koop was. Hij dacht even kort na over de prijs en zei toen 5 euro. Wij twijfelden niet en namen de stoel mee. De man had nog wel duizenden stoelen om zich te zetten om zijn kop koffie te drinken dus geen paniek.

De stoel houden we deze keer zelf en komt in een schoon kleurtje eens we er uit zijn voor welk kleurtje we zullen gaan.

Tekenlesje: druktechniek.

Lesgeven aan kleuters is niet altijd evident. Ik poog toch altijd om in mijn lessen wat nieuwe materialen en technieken uit te testen, al is dat niet altijd even makkelijk.
Om hen een druktechniek aan te leren had ik nog geen opdracht. Een lino snede maken is te moeilijk voor hen en ook te gevaarlijk met die mesjes. Een ets is ook te moeilijk dus bleef die techniek zo een beetje onaangeroerd.
Maar gelukkig is daar tegenwoordig pinterest. Daar zag ik een haalbare opdracht.
Ik probeerde hem vandaag even uit om te zien in hoeverre hij haalbaar is. 't Zal niet makkelijk worden maar ik ga het er op wagen.

De laatste maanden spaarde ik onze doosjes van onze burgers en ik had er nu eindelijk genoeg om elk kind van ééntje te voorzien. En nog 2 extra voor mij en Mare om een testversie te maken.

Snij eerst de bodem uit de doosjes:

Kras met een potlood een tekening:

Rol de inkt ( op waterbasis) uit met een rol en rol ze daarna uit op je tekening:

Het resultaat:

Benieuwd wat mijn tekenschoolkindjes er zullen van maken!
( Noot aan mezelf: denk er de volgende keer aan dat letters in spiegelbeeld zullen staan om een teleurgestelde dochter te vermijden)

Retro familiefoto: the making of.

Een kado voor mijn ouders hun 40ste huwelijksverjaardag. Dat was het opzet. Want wat te kopen voor mensen die al alles hebben. Ik ben er zeker van dat meer mensen worstelen met die vraag. Welnu, wij kwamen op het idee om hen een familiefoto kado te doen. En niet zomaar een familiefoto natuurlijk want dat zou maar saai'kes zijn. Nee een familiefoto met oude kostuums. Geestig geestig.

We trokken daarvoor naar huis Maes in Tielt. Man, man wat ze daar allemaal tesamen hebben hangen dat geloof je niet. Van de prehistorie tot belle epoque tot de jaren 80, ze hebben daar gewoon alles. Je kan er huren als particulier of als theatergezelschap dus dat wil al wat zeggen.

Wij kozen voor de belle epoque/ interbellum periode. We werden één voor één opgemeten en kregen de keuze uit telkens 2 kostuums/ kleedjes. Dat we wat afgelachen hebben met ons kostuums zeg. Het lief zag er azo schattig uit met zijn zwarte piet poef broeksken. En mijn ouders... amai, zelden heb ik ze zo schoon vestimentair bij mekaar zien passen.

Er werden meer dan 200 foto's genomen op locatie, daar moeten we eerst nog maar eens een schone selectie van maken want die kan ik hier onmogelijk allemaal tonen. Maar ze zijn schoon, dat kan ik alvast kwijt. 

Het nieuwe atelier deel 5: Karmijn & Kobalt est installé!

Het atelier is klaar! Helemaal! Hoera!

Er hangt zelfs al een beetje verf aan de vloer! Zalig!

Daphne ontdekt haar nieuwe stad: de frituur.

Ik ben alles behalve een foodie zoveel is zeker. Mijn mama zal dat graag beamen... koken dat doet Daphne niet graag. Ik doe het wel hé... pas op. Tis een noodzakelijk kwaad en mijn familie moet toch wat te eten hebben. Ik kan toch niet altijd het lief laten koken denk ik dan... ook al doet die dat graag.

Maar goed, van tijd hang ik toch graag eens het lui wijf uit en doen wij al eens een frituurke. Als goede Vlaming mag dat al eens lijkt me.

In mijn vorige woonplaats had ik mijn favoriete frituur en mijn favoriete menu: frieten met een cheeseburger. Lekker dat dat was. Maar vettig dat wel.

De zoektocht hier in de nieuwe habitat begon dus om een goede, volwaardige vervanger te vinden daarvan.
Onze zoektocht bracht ons langs chaletfrituren, oompa loompa frituren en nog vele meer. Tot het lief mij meenam naar frituur het prinsenhof en ik de burger van het huis probeerde. Zowaar ik zeg u, de vervanger was gevonden! En een pak gezonder ook nog, hoe schoon is dat.

Nu een aantal maanden verder zijn we daar al goed gekend en weet Pascale al onze bestelling op voorhand en dat we onze burger van het huis zonder kaas nemen.
Of dat een goede zaak is weet ik niet, misschien toch iets te vaak het lui wijf uitgehangen maar soit tis een gemak.

Dus ben je in de buurt spring ne keer binnen daar en probeer hem eens, die burger. Ge weet nooit dat ge ook verkocht zijn gelijk ik.

Hoe ik werk.

Toen ik kelly's post las over hoe ze werkt en hoe ze vroeg hoe wij werkten voelde ik me niet meteen geroepen om mee te doen. Zo georganiseerd ben ik helemaal niet! En om dat dan zo zwart op wit te zien staan... dat leek me maar niks. Ik heb ook helemaal geen tools en tricks dacht ik. Maar misschien heb ik die wel zonder dat ik het weet.
Toen was daar Sabine van het pottenatelier. Zij volgt de blog van Kelly ook en zij deed wel mee en daagde mij uit om ook mee te doen, dus toen moest ik wel... Waarvoor dank Sabine, een mens heeft soms al eens een shop onder haar kont nodig!

Dus bij deze:

Huidige job: 
In mijn thuisatelier geef ik tweedehandsmeubels een nieuw leven. Ik voorzie ze van een nieuw laagje verf en van gepersonaliseerde patronen.
Daarnaast geef ik nog 1 uurtje les in de tekenschool aan de 3de kleuterklas.

Hoe ziet je bureau er uit:
Mijn bureau staat gewoon in onze woonkamer. Momenteel heb ik nog geen internetverbinding in mijn atelier dus het mailen en zoeken naar inspiratie doe ik nog gewoon aan mijn bureau. Momenteel ziet het er opgeruimd uit omdat ik net gekuist heb maar meestal is dat een chaos van papieren. Aangezien ik het bureau deel met het lief die er ook zijn computer heeft staan is het soms een beetje zoeken. Overdag werk ik aan mijn bureau maar 's avond lig ik meestal in de zetel met mijn laptop.
Ook hier is het soms wat jongleren tussen werk en huishouden en gezin. Als je thuis werkt loopt alles wat door elkaar en dan is het voor jezelf soms zoeken waar het evenwicht ligt. Maar meestal slaag ik er wel in om alles gecombineerd te krijgen. Als de verf aan het drogen is kom ik in huis en probeer ik wat huishoudelijk werk te doen en zo wissel ik af. Dat lukt meestal aardig.

Huidige mobiele toestellen: 

I-phone 4. Handig om mails te checken on the road. Omdat een mens niet meer zonder kan. 

En ook voor de gesynchroniseerde agenda met het lief. 

Huidige computer:

Mac book. Sinds een aantal jaren zwaar verslaafd aan alles met een appel. Mijn broer overtuigde mij in den tijd en hij had helemaal gelijk! Sindsdien moet alles wat geen appel heeft niet meer in mijn buurt komen. Ik overtuigde ondertussen het lief ook al een beetje want hij kocht zich ook een I-phone, voor de rest heb ik daar nog wat werk. 

Zwaar content dus van die appel. Al heeft hij het soms wat zwaar de laatste maanden en wordt hij wat trager... maar dat zullen de jaren zijn hé vriend, dat vergeef ik je. 

Zonder welke tools, apps,... kan je niet werken: 

Mijn laptop staat eigenlijk de ganse dag open dus mails hoor ik gewoon binnen komen en worden dan ook met regelmaat bekeken. 

Ik check facebook constant. Als je alleen werkt de hele dag is facebook zo een beetje je venster op de wereld. Ik vind het fijn om te lezen waar mijn vrienden mee bezig zijn en het brengt me op de hoogte van nieuws en gebeurtenissen die ik anders nooit zo snel zou te weten komen. Het enige nadeel aan het alleen werken is de eenzaamheid met momenten.

Daarnaast is het ook een manier om mijn werk te promoten. Ik heb een eigen pagina van Karmijn & Kobalt waar ik, zodra een meubel klaar is, een foto post. De feedback die ik daar krijg is van onschatbare waarde en zorgt ervoor dat ik weer met volle moed aan een volgende opdracht begin. 

Uiteraard zijn sites als 2de hands en kapaza voor mij ook van essentieel belang. Ik installeerde de apps ook op mijn I-phone en zoek die regelmatig af. 

Voor de rest lees ik meestal 's avond wat blogs door en pin ik wat op pinterest om inspiratie op te doen.

Mijn opdrachten en inkomsten en uitgaven noteer ik nog gewoon ouderwets in een atoma schriftje.  Zo'n schriftje is handig wanneer er klanten komen en een meubel binnen brengen, dan kan ik meteen alles noteren en hoef ik niet te sleuren met computers of I-phone's. En wat nog beter is, als de opdracht uitgevoerd is kan ik het blad gewoon uit mijn schriftje scheuren en dat geeft zo'n fijn gevoel. 

Waar luister je naar terwijl je werkt:

Studio Brussel, altijd en overal. Toch wel essentieel die muziek bij het schilderen. En omdat ik ook al graag ne keer zot doe durf ik bij een goed nummer de volume knop al eens luid draaien en een dansje doen door het huis of atelier. Dat geeft een boost om weer vrolijk verder te gaan en ik werk alleen dus niemand die raar opkijkt, handig toch! 

Welk boek ben je aan het lezen:

Ik ben niet echt een lezer. Meestal lukt het me enkel op vakantie om daar tijd voor te maken. Maar momenteel ben ik me nog door het blogboek van Kelly aan het worstelen. 

Wat is je slaaproutine:

Ik heb wel wat slaap nodig. Voor ik het lief kende ging ik meestal vroeg slapen. Ook vaak uit verveling omdat er niks meer op tv was maar goed. Het lief is een nachtuil dus probeer ik daar wat aan mee te doen al slaag ik daar meestal niet in en val ik tegenwoordig meer en meer gewoon in slaap in de zetel. Vele films ondertussen waar ik het einde niet van gezien heb. 

In de week sta ik op om Mare naar school te brengen of omdat het lief naar het werk vertrekt als Mare er niet is. Zo kan ik rond 9 u mijn atelier in. 

Ben je een extravert of een introvert:

Een introvert zeker weten! 

Al heb ik geprobeerd om in de jaren dat ik alleen was wat extraverter te worden en dat is me tot op zekere hoogte wel gelukt... denk ik. 

Wat is je geheim:

Geen grote geheimen hier. Ik probeer te doen wat ik graag doe en heb de luxe dat ik die mogelijkheid krijg. Ik vind mijn gezin héél belangrijk en ik wil er zijn voor mijn kind en ik wil mijn werk graag doen. Zoals zoveel mensen wellicht. 

Er zijn nu eenmaal niet veel jobs voor mensen met een diploma zoals dat van mij ( meester in de schilderkunst) dus moet je zelf creatief zijn in het zoeken naar manieren om geld te verdienen. De meeste mensen met mijn diploma zijn leerkracht geworden omdat dat zowat de enige optie is. Ik behaalde ook mijn diploma om les te geven maar ik wist op voorhand al dat het niks voor mij was. Na een paar interim opdrachten bleek dat alleen maar meer. Buiten het uurtje tekenschool bij mijn geestige kleutertjes dan, want daar kan ik dan weer wel geweldig van genieten. 

Wie zou je graag deze vraagjes zien invullen:

In navolging van Sabine zou ik graag mensen met een creatief beroep deze vragenlijst willen zien invullen en dat vervolg dat Sabine voorstelt om onze manier van werken in het atelier neer te pennen zie ik ook wel zitten. 

Daphne ontdekt haar nieuwe stad: den bakker.

Een taartje, mijn koninkrijk voor een taartje!
Dat het toch even een zoektocht was om een goede bakker te vinden hier in de buurt.
Der was een bakker met lekkere eclairs toen we net verhuisd waren maar die sloot toch wel net zijn deuren zeker.
Dus toen moest ik weer op zoek. Maar nu heb ik de bakkerij naar mijn smaak gevonden! Bakkerij Sint Jozef in de Heropbouwstraat.
Niet nieuw of flashy of fancy of blinkend, nee gewoontjes met een echte bakkerin in den toog en goed gerief. Zo heb ik mijn bakkers graag.
Lekker brood, lekkere klaaskoeken en mega lekkere taartjes. Het is iedere keer weer keihard op mijn tanden bijten om alleen maar een brood te bestellen en de taartjes te laten liggen.
Maar vandaag deden we wel van taartje, hoera!