Babykamer 2.

De vorige bewoonster van dit huis was blijkbaar vree into wellness en stuff want ze offerde 2 slaapkamers op voor een badkamer. Gevolg: een danszaal als badkamer met in de ene hoek een toilet, in een andere hoek de douche, 2 wastafels en in nog een andere hoek een mega groot hoekbad. Wij zijn eerder van de rappe wasjes en prefereren een douche. Dus de ene helft van de badkamer stond er maar triest bij. De aanpak van die badkamer was in den tijd dan ook nog eens zeer slecht gedaan waardoor we met een vochtdoorlatende douche naar de buurvrouw toe zaten, dat we gemakshalve weglachten als de buurvrouw heeft een natte plek, maar dat ons toch wel wat centen heeft gekost om die ganse douche deftig te voorzien van vochtwerende muren. Maar goed, dat euvel pakten we ondertussen aan in de hoop dat dat opgelost is, fingers crossed. 

Een te grote badkamer dus, maar wat nog erger was... geen plaats voor die nieuwe baby. Dat kind moet toch ergens slapen en zo'n schoon eigen kamerke is toch wel van doen. 

Dus herstelden we het huis in zijn oorspronkelijke staat en gingen we van 1 mega badkamer naar een redelijke badkamer en een schoon babykamerke. 

We deden dit door een ingemaakte kast te plaatsen tussen de 2 ruimtes om wat plaats te sparen in de niet zo grote babykamer. Ik zeg nu zo schoon we maar alle eer gaat alweer uit naar mijn mega fantastische timmerman die dat altijd tot in de puntjes afwerkt. Content dat ik daar van ben zeg! 

Het idee van de ingemaakte kast kwam van mijn vader dus ook voor hem een eervolle vermelding voor het praktisch meedenken!

De kast staat er ondertussen en de timmerman is as we speak de deuren aan het placeren dus dat komt helemaal goed. 

Dan rest ons nog alle tegels van de muren te halen in de babykamer en dat mega bad uit te breken. Al bedachten we dat dat eigenlijk wel handig zou zijn om die kleine in dat bad te slapen te leggen en die meteen schoon af te spoelen na een slaapje maar dat is gelijk not done hé. 

Dus nog wat werk voor ik aan de afwerking kan beginnen maar gow, t' schuift goed en tegen dat we aan de grote verbouwing beginnen kan ik aan de afwerking beginnen en heb ik wat afleiding. 

Juij dus! 

( de babykamer)

( de handige ingemaakte kast/ tussenwand) 

In de krant.

Vandaag sta ik in de krant! Hoe zotjes is dat zeg. 2 pagina's vol dan nog. 

Met dank aan Jozefien om mijn blog op te merken en die de moeite te vinden om er zo'n schoon artikel over te maken! 

( 1 kleine rechtzetting wel: ik groeide op in Gullegem niet in Kortrijk!) 

Vandaag te vinden in de krantenwinkel: Krant van West-Vlaanderen, vrijdag 23 januari 2015.

Achiel.

Een geboortekado'tje voor kleine Achiel. En klein blijkt hij inderdaad te zijn. Iets vroeger dan verwacht kwam hij blijkbaar in de wereld. Misschien was hij nieuwsgierig of had hij er helemaal zin in ik weet het niet. Maar hij sloeg er zich blijkbaar héél goed door en mocht ondertussen naar huis. Ik moest dus iets vroeger dan verwacht aan de slag voor hem.

Een fijne opdracht want ik had meteen een band met die kleine rakker. Mijn pepe zaliger droeg namelijk dezelfde naam. Mijn fijne opa die ik nog dagelijks mis. Een creatieve ziel, wellicht haal ik mijn interesse van die kant. Een aanwezig persoon, zo ééntje die je nooit meer vergeet! Hoe hij telkens weer met iets bezig was in zijn smisse.

Hoe hij als hij iets schilderde telkens weer teveel verf gebruikte omdat hij dan maar 1 laag moest leggen en dat dus sneller ging ( foei pepe). Hoe hij telkens luid de geur opsnoof als hij op de boerenwegeltjes de koeien voorbij reed en hij daar blijkbaar instant gelukkig van werd ( kak zeg). Hoe hij zijn vrouw verwende met taartjes gewoon zomaar omdat hij haar graag zag. Omdat hij altijd vrolijk was. Omdat er altijd een veelvoud aan snoep te vinden was in de kast en hij ons bij ieder bezoek zei dat we iets mochten nemen uit die kast ( en dat ééntje geentje was). Hoe hij me zoveel had kunnen leren...

Maar wat ik vooral nooit vergeet is hoe hij in mijn moeilijke dagen me telkens vroeg hoe het met me was. Zelfs al waren die dagen in de ogen van de meeste mensen al lang voorbij toch bleef hij het vragen. En dan een dikke knuffel erbovenop. Zo een knuffel waardoor je uren later nog naar zijn parfum rook. Zo een knuffel zou ik graag nog eens krijgen van hem!

Dat ik je mis pepe!

Vreemd hoe je door enkel een naam een band schept met een klein wezentje dat je niet eens kent of ooit te zien zal krijgen. Maar ik ben zeker dat ook deze Achiel een stevige kerel zal worden met veel zin in het leven.

Doodgewone dingen.

Er kwam al massaal reactie op Kelly haar laatste blogpost dus ik dacht ik doe eens mee met de nieuwe hype:

* Naar een serie of film kijken waarin een liedje voorkomt en je geraakt wordt door dat klein beetje tekst of de melodie. Dat liedje opzoeken en merken dat het een fantastisch schoon lied is!
( Zoals deze gehoord in the simpsons.)
* 's Morgens de dochter naar school brengen. Door dorpen en drukte rijden en dan ons favoriete stuk inslaan en genieten van een mooie zonsopgang op rustige boerenwegjes.
* 's Morgens de dochter naar school brengen en genieten van onze tijd samen en de gesprekken die ontstaan.
* Mijn lief die kookt en daarvan geniet en er zijn werk van maakt, altijd.
* Tussen verse lakens kruipen. Een fleece dekbedovertek, ik zeg je dat is zacht warm en heerlijk tegelijk! De beste ontdekking ever, dank je Lidl!
* Klussen in huis, zien dat het lukt en tevreden zijn met je werk en denken dat heb ik weer eens mooi geklust.
* Kringwinkelen met het lief en luisteren naar zijn oneindige commentaar op de dingen die hij daar ziet.
( kringwinkels zullen nooit meer hetzelfde zijn zonder het lief)

* Een klant die mailt en zegt dat ik mijn ding mag doen, dat doen en een mail terug krijgen van die klant met super veel complimenten.
* Het feit dat er opnieuw een baby in mij groeit en ik dat in de verste verte niet had kunnen dromen een paar maanden/ jaren geleden.
* Dit in feite oneindige lijstje!

Bruine muts.

Dat het al héél lang geleden was dat ik nog eens iets haakte.
Maar Mare had het al helemaal in haar hoofd.
Mama, zei ze, ik wil een bruine muts met van die oorflappen en gevlochten koordjes er aan.
Dus mama ging aan het werk.
Ik haakte een gewone muts zoals ik reeds eerder deed en een soort driehoekjes als oorflappen aan iedere zijkant. Simpel eigenlijk.
Ze is er niet helemaal content mee want dit en dat zit niet goed... Maar ik ben al lang blij dat ze ze af en toe op haar hoofd wil zetten en dat ze er warme oren mee heeft. Mijn beginnende puber is tegenwoordig nogal kritisch weet je...

't Walhalla.

Hoog tijd was het om nog eens een stapje te zetten in het schone Roeselare. En omdat ne mens ook ne keer moet eten gingen we nog eens langs bij 't Walhalla. Vlak in het centrum gelegen en dus makkelijk te vinden voor de niet Roeselarenaars die ook eens een hongerke hebben.

't Walhalla is zo'n beetje een bruin praat-/ eetcafé. Gezellig dus. Als je een plaatsje wil in het weekend kan je wel best op voorhand reserveren want blijkbaar kennen heel wat roeselarenaars de weg en zit het altijd goed vol. Wij ( alé eigenlijk ik) zijn gelukkig vroege eters dus meestal valt het dan nog mee qua drukte. Maar zelfs als alle tafeltjes vol zitten voel je je er nog op je gemak.

Er is een kleine kaart maar er hangt ook een groot bord met suggesties. Die suggesties variëren dus van tijd. Toen wij er waren waren er niet zo héél veel suggesties. De vorige keren stond er telkens quiche op het bord en dan ga ik zonder twijfel daarvoor! Lekker dat die zijn zeg! 

Deze keer ging ik voor de cannelloni. Toegegeven de quiche is beter en ik ben tegenwoordig nogal kieskeurig maar de cannelloni ging er toch goed in. 

Een fijn plaatske in Roeselare dus voor wie eens zin heeft in iets anders dan de typische steak friet. 

Zwangerschapskwaaltjes 2.

Nu die 3 eerste maanden voorbij zijn zou alles wat beter moeten gaan. En yes, dat is!
Niet dat ik al te veel te klagen had maar die laatste weken begon mijn maag toch wel wat lastiger te doen.
Nu dus niet meer. Alles is rustig op dat gebied. Nog een beetje opletten wat ik eet om die maag niet uit te dagen maar al bij al rustig dus.
Waar ik wel op moet letten is tijdig eten. Ik zou gerust een dag zonder eten kunnen maar die baby zorgt al goed voor de mama en laat mij weten dat het weer eens tijd is om iets tot mij te nemen.

De buik op zich is al meer dan zichtbaar en zit af en toe al goed in de weg. 's Avonds is het wat zoeken naar een comfortabele positie in de zetel maar ook daar lukt het wel.

Sinds vandaag heb ik ook weer wat tandpijn. Daar had ik de eerste maanden ook al wat last van maar dat is toen vanzelf over gegaan dus daar hoop ik deze keer weer op.

De vermoeidheid die is gebleven. Zeker nu de vakantie weer voorbij is en we terug vroeg uit de veren moeten heb ik meerdere momenten op een dag dat ik mijn hoofd wat laat hangen. 's Avonds val ik dan ook met gemak in slaap in de zetel, sorry nachtuil lief t'is de baby!

De creativiteit en de zin in werken en schilderen is er momenteel ook niet. Sabine van het pottenatelier waarschuwde me hier al voor. Blijkbaar had zij daar ook last van bij haar laatste zwangerschap. Ik had gehoopt dat de zin wel terug zou komen na die eerste 3 maanden maar tot nu toe niks dus. Al kan de koude in mijn atelier er ook voor iets tussen zitten. Maar Sabine stelde me ook gerust dat die zin wel weer terug komt na de bevalling, dus alles komt goed.

Tot zover de 'kwaaltjes'... of nee toch niet. Er is nog 1 ding. Die borsten hé... amai die zijn groot! Lang geleden dat ik nog zo'n volle boezem heb gehad. Ik verschiet er telkens weer van. Er is zelfs tegenwoordig af en toe sprake van een decolleté, ongezien dat bij mij! Dat gaat weer een zware teleurstelling zijn na die zwangerschap als die er weer verlept bijhangen, damn.

Gewonnen!

Alsof ik tegenwoordig nog geen geluk genoeg heb ( iets met 7 magere jaren en 7 vette) won ik de schone wedstrijd bij ergenstussenin.
Lieza van ergenstussenin mocht van groovy magnets een rol behangpapier weggeven. Niet zomaar behangpapier natuurlijk. Nee, magnetisch behangpapier. Magnetisch jongens, hoe zot is dat!
Het behang is heel eenvoudig en kan perfect dienst doen als accent ergens in je interieur. En je kan er dus je nota's, lieve briefjes en andere blaadjes aan kwijt. De achtergrond is wit en onderaan staat een mooie afbeelding van een dier. Je kan kiezen tussen een leeuw, een giraf, een konijn,...
Wij kozen de vos omdat die naar mijn mening zowat overal past. Aangezien we er nog niet helemaal uit zijn waar we het behang zullen gebruiken.

Kijk ne keer hoe schoon hij kijkt zeg!

We kregen er ook een zakje magneten bij.

Je kan die zelf tot een figuurtje puzzelen. Ik ben zeker dat die telkens weer tot de zotste dingen zullen omgevormd worden. 

Héél erg bedankt dus groovy magnets en Lieza! De vos krijgt zeker en vast een schoon plaatske. Alleen moeten we nog ne keer héél hard nadenken waar dat schone plaatske zal zijn. 

Babykamer 1.

Een vers nieuw jaar. Nog lekker knapperig, goedruikend, fris en vrolijk.
Dat we het hier helemaal zien zitten, dat nieuwe jaar. Uiteraard zeg! Want er staat zo ongelofelijk veel te gebeuren dit jaar.
De verbouwing van onze keuken. Het maken van een kinderkamer ( later daarover mee). Het decoreren van die kinderkamer met het nodige meubilair uiteraard. En uiteraard ook het uitbroeden van die baby.
Drukke maanden dus maar ik kijk er wel naar uit naar al die veranderingen. Want het plan is om daarna te genieten, ten volle languit te genieten!

Voor die babykamer heb ik dus eigenlijk nog alle tijd om na te denken over kleuren, behang en dergelijke meer. Maar ik zou mezelf niet zijn als ik daar al niet mee bezig zou zijn.
Een echt concept is er nog niet.
Er is wel al een bed:

Gevonden in de plaatselijke ecoshop voor een schone 8 euro. 

En er is ook een stoel. Een voedingsstoel/ voorleesstoel/ trooststoel/ ... 

Ook gevonden in diezelfde ecoshop alleen enkele weken eerder en voor wat meer centen maar hij is zo schoon dat we hem niet konden laten staan. Alé toch niet toen we een paar dagen later er speciaal omreden omdat hij in mijn hoofd bleef rondtollen en ik hem dus per sé wou. 

Dus eens dat concept er is kan ik alvast aan de slag!