Den truuk met het plastieken zaksken.

Der zullen der zijn die dat al lang weten en denken met wat komde gij nu af maar voor degenen die het nog niet weten nen goeien tip:
Stel je wil iets schilderen. Een stoel, een tafel of zelfs gewoon uwen muur. Dan is dat met 1 laag niet klaar hé. Anee want wat sommige verfblikken ook beweren, de verf die dekt in 1 laag moet nog uitgevonden worden. Welnu, in plaats van na die 1ste laag uw penseel of verfrol uit te wassen kan je die gewoon in een plastieken zaksken steken tot de volgende keer. Dat plastieken zaksken mag ook aluminiumfolie of vershoudfolie zijn maar dat kost dan weer centen en gierig gelijk we zijn kunde beter een plastiek zaksken gebruiken dat ge gratis ende voor niks krijgt in den winkel. Ze bestaan nog, die winkels waar ge een zaksken krijgt.
Ge moet natuurlijk niet te zot doen en denken, mijn verfrol en borstel steken nu in een zaksken dus die tweede laag doe ik dan binnen een maand of 2 wel ne keer. Neen hé, azo niet. Plastieken zakskes zijn goed, maar zo goed nu ook weer niet natuurlijk. Laat ons zeggen een weekske ofzo en dan droogt die verf ook uit natuurlijk en krijgde nen harden borstel die ge in den vuilbak kunt kieperen. En dat, dat zou toch zonde zijn.
Voila tot zover den tip, ga en schildert mijn vrinden!

Het nieuwe atelier deel 4: muren isoleren en afwerken.

Ondertussen zijn we alweer een hele stap verder met het nieuwe atelier.
Er werden houten kaders gemaakt op de muren, we isoleerden en er kwamen afwerkingsplaten aan.
En dit alles alweer in een razend snel tempo! Mijn timmerman, die kan er wat van!

Ik en het lief zorgden voor de isolatie.

De 3 fasen: isolatie, dampscherm en afwerkingsplaat.

Ik koos voor clic wall platen en ben geweldig content met het resultaat. De clic wall platen zijn gemaakt van mdf en afgewerkt met een laagje primer. Zo kan ik er later gewoon mee doen wat ik wil en staan ze al meteen netjes in het wit. Ok, het gemak kost wel wat maar daar gaan we het even niet over hebben. De platen klikken gewoon in elkaar vandaar de naam clic wall hé. De naden zijn nauwelijks zichtbaar en met een laagje verf wellicht onzichtbaar. 

Voila, nog 1 muur te gaan maar ik ga mij daar al installeren zulle! 

Interieur 2014

Design kopen zal hier nooit aan de orde zijn, dat is duidelijk. Maar dat wil niet zeggen dat je niet eens mag kijken naar hoe de 'groten' der aarde bezig zijn.

De media stond er alweer bol van. Blogs verschenen. Interieur 2014 in Kortrijk was de place to be vorige week.

De beurs op zich zei me niet echt iets maar de broelschool en de nieuwe lichting des te meer. En 't was gratis entree, meer heb ik niet nodig.

Ik trok met mijn ( niet zo enthousiaste) gezelschap richting Kortrijk om al dat schoons ne keer te checken.

We gingen eerst langs in de broelschool. Ik ben er zelf nooit geweest dus ik kende de school niet. Leuk wel om eens te mogen piepen want wat een mooie gebouwen. Het mooiste bewaarden ze toch echt wel voor de nonnetjes hé als je die gebouwen bekijkt. Prachtige vloeren, mooie glasramen, schitterende houten ingemaakte kasten, zalig.

Het concept hier was wel fijn. Er waren kamers gemaakt die overdag te bezichtigen waren en 's avonds veranderden in een hotel. Mooi gedaan, al moet het toch gezegd dat het vooral het oude gebouw was die alle kamers het nodige cachet gaven.

We zagen er ook een nieuwe cubex keuken. Zot hé dat ze dat terug maken. 

Mare was hier nog enthousiast, die kamers en dat klooster spraken wel tot haar verbeelding. 

Daarna wou ik ook nog even het behangpapier van Ms Flash in het echt gaan bekijken. Zij was te vinden bij de nieuwe opkomende designers. 

En werkelijk, in het echt is dat behang nog mooier. Machtig schoon van kleur en mooie kwaliteit! En Ms Flash zelf was ook erg sympathiek. 

Blij dat ik al dat schoons gezien heb! 

Over de vele onzin en arty farty toestanden zullen we het maar niet hebben hé liefje. 

Spijlenstoelen.

Ze zijn hot and happening de spijlenstoelen. Je ziet ze tegenwoordig overal opduiken. Een vleugje scandinavisch is volgens de vele kranten en tijdschrift artikelen nog steeds trendy en de spijlenstoelen passen daar wel in.

Ik denk dat ik ze voor het eerst zag bij Kif Kef.
In een mooi zacht pastel kleur, in het zwart. Ze kunnen zowat alles hebben.

( bron: www.kifkef.be) 

Tijdens onze big score kringwinkel zeetour vonden we 2 mooie exemplaren. Ze waren zwart en daarvoor duidelijk nog rood geweest.
Na héél wat afbrand- en schuurwerk mocht ik ze in het wit schilderen voor mijn 2 neefjes Sis en Tjienne. Met als versiering 2 paddestoelen zoals op hun geboortekaartje.
Vanaf nu zitten zij in stijl aan de eettafel op een grote mensen stoel!

Kringwinkelen West.

Dinsdag nam het lief een dagje vrij. Na een aantal weekends flink door te hebben gewerkt aan het nieuwe atelier was het tijd voor wat ontspanning.

En wat doen wij op een dagje verlof als ontspanning? Juist ja, kringwinkelen.

De kringwinkels West hadden we nog niet gedaan, stel je voor zeg. Hoog tijd dus om daar eens ons licht op te steken.
We reden richting Ieper, Veurne en Poperinge.
3 kleinere kringwinkels dan we gewoon zijn. En helaas niet veel gevonden ook.
Enkel een boekje voor mijn verzameling.

En een mooi boekje over de zielige kleur flicts. 

Niet altijd een big score dus maar dat hoeft ook niet... daar is ons huis toch te klein voor.

Daphne ontdekt haar nieuwe stad/omgeving deel 2: de soetienwinkel.

Te weten dat ik mijn lief aan de haak sloeg met het feit dat ik maar 2 paar schoenen heb kan je je al inbeelden dat het met mijn bh verzameling niet veel beter gesteld was. Van een verzameling is uberhaubt geen sprake lijkt me als je er maar 2 hebt maar soit. En als je maar 2 stuks hebt dan is dat voor af en aan en zijn die na een tijdje ook maar in erbarmelijke staat.
Tijd om eens deftig gerief aan te schaffen dacht ik bij mezelf. En het lief spoorde me aan ( na een miskocht valentijnskado) om eens bij lingerie ohlala te gaan kijken. The place to be hier in de regio voor den betere soetien naar het schijnt.

Gisteren moest ik daar toevallig in de buurt zijn dus ik dacht ik rij eens door en bekijk het daar even.

Er sprak me meteen een vriendelijke dame aan met de vraag of ik liever eens wou rondkijken of of ze me kon helpen. Ik koos voor de tweede optie aangezien ik niet gewoon ben om zo'n winkels binnen te gaan ( iets met een olifant en een porseleinwinkel) en ik wellicht toch niet zou weten waar ik eerst zou moeten kijken.
Ze vroeg mijn maat maar mat toch liever nog eens na ( ja jongens zo blijkt dat te gaan in een echte bh winkel). En gelukkig maar want blijkbaar loop ik al jaren rond met een verkeerde cup maat. Ja ja, ze zijn groter dan gedacht zo blijkt, daar kan het lief alleen maar content mee zijn. Ik al wat minder maar goed.

Na héél wat passen en vergelijken koos ik uiteindelijk voor de eerste bh die ik had gezien. Hoe eenvoudiger hoe beter leek me om zo mee te starten. Kwestie van niet overmoedig te worden hé.

De andere dames rond mij zagen het duidelijk meer zitten. Die kozen, vergeleken en pasten precies wel wat langer. Ik moet duidelijk nog veel leren...

Op een klein halfuurtje was de klus geklaard en was ik een tevreden vrouw die het vanaf nu wat breder mag laten hangen.

Over dat snode blogboek.

Je kon er de laatste weken als blogger niet naast kijken naast dat blogboek van Kelly van Tales from the crib dus ook ik bezweek en kocht het.
Ik begon er in met grootse verwachtingen en met het idee van Kelly zal het mij wel ne keer allemaal uitleggen hoe je dat moet doen zo'n goede schrijver worden en hoe je geld kan verdienen met je blog en hoe je meer lezers kan lokken. Maar ik las en las nog een beetje en ik voelde de moed naar mijn schoenen zakken. En hoewel ik Kelly in alles wat ze schrijft gelijk moest geven dacht ik vooral bij mezelf: verhip dat is veel werk zo'n blog. Ge zijt niet goed bezig hé Daphne. Ge steekt gij daar geen werk in, ge doet maar wat.

En terwijl Kelly verder ging over lijstjes maken en lijstjes maken en so on kon ik alleen maar denken, bah lijstjes, bah een blog plan je toch niet, die komt vanuit je buik. En het boek ging aan de kant.
Tot op een avond het lief zei, dat is uw ding niet zeker dat blogboek? En ik hem zei van, jawel ze heeft helemaal gelijk enal maar... tjah.
Wat volgde was een gesprek over het boek, over mijn blog en over het feit dat ik bij het afgieten van de spaghetti telkens het vergiet met de grote gaatjes gebruik...

En dat, wellicht dat, bracht me tot een inzicht. Geen groots inzicht hoor maar gewoon zo iets van aja eigenlijk ja.
Zo een inzicht van als je er niks voor doet dan gaat er ook niks gebeuren. Als je zelf geen moeite en tijd in je blog steekt dan zullen de lezers ook geen moeite doen en dat ze gelijk zouden hebben zeg!
Dus de dag erna dacht ik aan wat ik jullie allemaal wil vertellen en de ideeën bleven maar komen dat ik niet anders kon dan toch maar die verdomde lijstjes te beginnen maken zeker. Dus nu heb ik min of meer een plan en voldoende ideeën om nog wat verder te gaan en stak ik er dus al wat tijd in en ben ik van plan om er nog meer tijd in te steken. Want eigenlijk is dat wel geestig zo'n blog, jazeker Kelly. En ook al heb ik zo geen schrijverstalent, a nee want ik ben een schilder, toch hoop ik dat ik mijn ideeën min of meer kan overbrengen en ze kan delen met jullie en dat ze wat duidelijk zijn en ergens naartoe gaan enal. Dat hoop ik, meer niet.

Der is een plan!

We gaan dus nog steeds verbouwen. 

Zoals ik toen al meldde hadden we net een architect gevonden. Een architecte eigenlijk. Een oude schoolvriendin van mij zowaar. Een mens moet het niet altijd ver zoeken. Zot hoe oude schoolgenoten nu vanalles en nog wat doen en je daar dus nu handig gebruik kan van maken. 

Sylvie is ook fan van duurzaam bouwen dus leek ze voor ons de logische keuze (Het lief is namelijk duurzaamheidsambtenaar, dat vertelde ik wellicht nog niet, vandaar dus ook de keuze om duurzaam te (ver)bouwen) 

Sylvie tekende voor ons het plan uit en deed al de andere nodige papierwinkeldingen. Der komt wel het één en ander bij kijken bij zo'n verbouwing zo blijkt. We zetten onze handtekening op al die papieren en luisterden naar de uitleg van Sylvie. En nu kan alles wat van start gaan. 

Alles als daar is: de bouwaanvraag indienen, aannemers mailen en prijzen laten maken, prijzen vergelijken, aannemer kiezen,... 

Kijk hoe schone! 

We kozen na wat twijfelen voor een houtskeletbouw en qua buitenafwerking voor zwarte staalplaten van Joris Ide. De details zoals houtsoort voor het schrijnwerk en vloertegels en dergelijke zijn nog  nader te bepalen dus later daarover meer. 

Het belangrijkste is nu dat we weer verder kunnen, er een concreet plan is en de meeste keuzes gemaakt zijn. Oef zeg!

Wijk in actie.

Of wij een tuin hadden die kon doorgaan als volkstuintje en of wij het zagen zitten om daar eens in te poseren voor een nieuwe campagne van 't stad. Met die vraag kwam het lief af deze zomer. En eigenlijk had hij in zijn hoofd al een beetje ja gezegd en zag hij dat wel zitten dus ja dan hé.
Fotogeniek als ik ben zeg... ik schuw liever ieder fototoestel dat in mijn buurt komt, iets met zelfzekerheid en toestanden maar goed ik kon er niet onderuit.
Der zou een professionele fotograaf langskomen die dat wat in scene zou zetten en dat zou wel goed komen, aldus het lief.
En effectief, de fotograaf kwam langs. Bleek het dan nog de mede organisator te zijn van de karavan dus qua netwerken kon dat alweer tellen. 1 punt voor het lief.
Het was een beetje geforceerd en we voelden ons een beetje niet zo op ons gemak maar Hannes pakte dat geweldig goed aan en slaagde er wonderwel in om ons redelijk degelijk te fotograferen.
Ik hou wel van het licht in zijn foto's en zijn gevoel voor compositie. Zozeer zelfs dat ik hem ook privé aansprak voor een opdracht waarover later meer.

De actie zelf heet "wijk in actie" en zoekt mensen met een tof idee om hun buurt wat levendiger en mooier te maken. Meer info kan je hier vinden. 

En ondertussen kan je ons nu dus vinden op postkaartjes bij de Roeselaarse bakkers en beenhouwers. 

En op een grote banner op een hoek van het De Coninckplein, te Roeselare uiteraard. 

Kringloopvondst update.

Ik schreef een paar dagen geleden over onze kringloopvondst hé. Wel nu, dat blijkt dus wel iets te zijn die vondst. Achteraan die zetel hangt namelijk dit labeltje:

Geen naam, gewoon een ster. Maar dat die ster voor een merknaam zou staan dat leek ons logisch. Dus gingen we op zoek op het net ( ik zeg nu we omdat dat goed klinkt maar eigenlijk was het vooral het lief die op zoek ging. Die blijkt daar geweldig goed in te zijn in dat zoeken op het net.) En wie zoekt die vindt ja ja. 

Die ster blijkt wel degelijk voor iets te staan, voor meubelfabriek de ster uit Gelderland zo blijkt. Meubelfabriek de ster uit Gelderland is in 1935 door K.J.E. Oberman opgericht in Culemborg. In de periode van wederopbouw werd gekozen voor een moderne vormgeving met hoekige vormen. Deze op Scandinavisch design gebaseerde ontwerpen hadden als uniek signatuur afneembare bekleding en beukenhouten romp. ( bron: studiovintage) En dat bleek allemaal te kloppen toen we naar ons nieuw zetelken keken. Dolletjes hé. 

Nog wat zoekwerk leverde ons ook wat inzicht in richprijzen voor zo'n soort zetelkens de dag van vandaag en dat blijkt geen 7,5 euro te zijn. Eerder in de richting van de 500 euroots en dergelijke. 

Om maar te zeggen dat je dus wel degelijk nog vondsten kan doen in de kringloopwinkel. En ok, wij trokken er een dag voor uit maar dat is dan vooral omdat wij dat graag doen. Maar voor hetzelfde geld ( 7,5 euro dus) stap je op een verwaaide dag gewoon je plaatselijke kringwinkel binnen en doe je een big score! 

Of misschien deed je al een big score? Vertel mij ne keer, wat vond jij in de kringloop of  op de rommelmarkt dat later geld bleek waard te zijn? Tis dat ik een beetje nieuwsgierig ben!

Het nieuwe atelier deel 3: en toen was er nog meer licht!

Hier was ik er nog niet helemaal zeker van van die velux maar ik besloot om het toch maar te doen. Omdat licht belangrijk is voor een schilder, daarom se.

We maakten ook de zolderruimte iets kleiner zodat het licht nog wat meer kon invallen in het eigenlijke atelier.
En dan de isolatie hé... volledig het lief zijn ding. Dat dat in 2 lagen moet zei hij en iets met pur en pir  en dat ik al die naden moest afplakken en toen ik daarmee bezig was dacht ik nog, sebiet moet ik al die vijsgaatjes waarmee die platen vasthangen ook nog afplakken, en toen ik fier zei dat ik alle naden ne keer schoon had afgeplakt zei hij droogjes: eigenlijk zou je die vijsgaatje ook nog allemaal moeten afplakken hé want dat zijn ook weer koudebruggen... Dat ik hem begin te kennen, dat lief van mij...

Daar komt niks meer door zeg ik! ( Alé hier op deze foto nog wel want toen was het afplakken nog niet begonnen) 

Ik koos er voor om geen afwerkingsplaten te laten bevestigen tegen de isolatie. We zien wel in de toekomst of dat nog nodig is. Maar voor nu is het goed. En weet je, dat licht van die velux weerkaatst geweldig schoon tegen dat zilver van die isolatieplaten dus wellicht laat ik het gewoon zo. 

We plaatsten ook een nieuwe steunbalk om de zoldering wat kleiner te maken om dat licht van die velux nog wat beter te laten invallen in het eigenlijke atelier.

En het lief deed ook iets, jazeker dat is een gerief zenne een lief. Hij metste alle gaten toe in de muren. He did that like a pro zie maar ne keer.

Dus nu zijn we klaar voor fase 4: het bekleden van de muren met isolatie en afwerken met panelen. Bijna kan ik er in, bijna. 

Kringloopvondst.

Ondertussen hebben jullie het wel al door en ik vermelde het wellicht al meerdere malen en tot vervelends toe maar wij zijn dus fervent kringwinkelbezoekers. Mare moest er ondertussen ook al aan geloven en stilaan ontdekt ze het plezier van het kringwinkelen.
Een tijd geleden planden we een kustkringwinkelnamiddag. Omdat we aan die kanten nog niet geweest waren om te kringwinkelen en we precies een missie hebben opgevat om alle kringwinkels ooit eens te bezoeken.
En ze hebben er daar wel een paar zo'n winkels. Heist, Blankenberge, Middelkerke, Bredene, Oostende. We deden ze allemaal op die namiddag. En we scoorden héél wat tof spul ook. Dat is het voordeel als je zonder verwachtingen ergens naartoe gaat en eigenlijk ook niet echt iets zoekt. Dan vindt je vanalles. Ok, toegegeven, velen zullen dit misschien niet zo'n goed voornemen vinden maar wij dus wel.
Wat we wel zochten maar niet dachten te vinden was een zeteltje om onze salon wat uit te breiden. Want met 3 man ( alé 1 man, 1 vrouw en een veel te snel groeiend meisje) in een zetel iedere avond werd toch wat te nipt.
Helemaal in een hoekje stond hij, de zetel die we zochten. Onopvallend te wezen. Maar een goed geoefend bezoeker zoals wij er zijn zagen hem staan. Niet meer helemaal in orde maar voor de mega schone prijs van 7,5 euro konden we die nu toch echt niet laten staan.
Thuisgekomen zochten we naar een betaalbare oplossing om de zetel weer te laten schitteren. We contacteerden een stoffeerder maar dat bleek toch een beetje te veel boven ons budget. Dus gingen we zelf aan de slag. We bestelden lintels online om de zitting te herstellen en dat lukte wonderbaarlijk wel. 1 zere vinger maar dus we kunnen spreken van een succes.
Ik ging stof halen en ritsen en sprak mijn vroegere buurvrouw aan die schitterend schoon kan naaien en zij zag het zitten om nieuwe kussenhoezen te maken voor onze vondst.
En nu staat hij daar mooi te wezen en kunnen we met z'n drieën rustig relax achteroverhangen elk op ons plaatske.

 18 oktober is het trouwens dag van de kringloopwinkel. Ik zag het al op verschillende blogs voorbij komen en ik vermeld het graag ook nog even. Een hoogdag voor ons uiteraard, wij zullen zeker wel ergens in één of andere kringwinkel te vinden zijn!